Ακύρωση κατασχέσεων που επιβλήθηκαν από funds και servicers

Μετά την έκδοση από την ολομέλεια του Αρείου Πάγου της με αριθμό 1/2023 απόφασης, με την οποία κρίθηκε ότι οι νόμοι 3156/2003 και 4354/2015 αλληλοσυμπληρώνονται και επομένως ότι τα funds και οι servicers, νομιμοποιούνται να προβαίνουν σε πράξεις εκτέλεσης, ανεξάρτητα από το νομοθετικό πλαίσιο που διέπει την κάθε επιμέρους δανειακή σύμβαση, φαίνεται να παγιώνεται πλέον η νομολογία των Δικαστηρίων ως προς τις ειδικότερες προϋποθέσεις αναφορικά με την νομιμοποίηση των servicers για τη διενέργεια πράξεων εκτέλεσης.

Ενδεικτικές είναι οι με αριθμούς 7607/7-6-2023, 6562/12-5-2023 και 107/2023 αποφάσεις του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, στις οποίες οι δανειολήπτες εκπροσωπήθηκαν από το δικηγορικό γραφείο «Μαλλιακούδης Αντώνιος και Χριστίνα – Τριάδα Μαλλιακούδη» και οι οποίες ακύρωσαν τις κατασχέσεις σε βάρος των δανειοληπτών με το αιτιολογικό ότι οι servicers συγκοινοποίησαν σ’ αυτούς περιλήψεις των συμβάσεων μεταβίβασης και διαχείρισης των απαιτήσεων, με αποτέλεσμα να μην ικανοποιείται η διάταξη του άρθρου 925 ΚΠολΔ, η οποία επιτυγχάνεται μόνο με την συγκοινοποίηση ολόκληρων των συμβάσεων αυτών, αφού μόνον έτσι δίνεται στον οφειλέτη η δυνατότητα να ελέγξει επαρκώς και με πληρότητα την ενεργητική νομιμοποίηση του servicer και ιδίως αν στη σύμβαση διαχείρισης περιλαμβάνεται η απαίτηση, αν η σύμβαση ανάθεσης έχει καταρτιστεί νόμιμα και αν προβλέπεται σε αυτή η δυνατότητα δικαστικής επιδίωξης της απαίτησης, εάν οι όροι της σύμβασης μεταβίβασης περιέχουν ποσοτικούς ή χρονικούς περιορισμούς, αναφορικά με τη μεταβίβαση ή τη δικαστική επιδίωξη της ένδικης απαίτησης ή αιρέσεις σχετικά με αυτές ή ακόμα και τα εξωτερικά στοιχεία νομιμότητάς της.

Σημειώνεται ότι σύμφωνα με το άρθρο 925 παρ. 2ΚΠολΔ «ο καθολικός ή ειδικός διάδοχος του δικαιούχου (δηλαδή, εν προκειμένω, το fund ή ο servicer)δεν μπορεί να αρχίσει ή να συνεχίσει την αναγκαστική εκτέλεση πριν κοινοποιηθούν σε εκείνον κατά του οποίου στρέφεται η εκτέλεση η επιταγή και τα έγγραφα που τον νομιμοποιούν».